HISTORIA BIBLIOTEKI
Gminna Biblioteka Publiczna w Lutocinie istnieje od 1956 roku. Powołana została przez Gromadzką Radę Narodową pod nazwą Gromadzka Biblioteka Publiczna. Pierwszym kierownikiem Biblioteki był pan Henryk Gałka, który pracował na pół etatu. Biblioteka często zmieniała swoją siedzibę. Mieściła się głównie w budynkach prywatnych. W 1957 roku powołana została Biblioteka w Chraponi, która była Filia Biblioteczną Biblioteki w Lutocinie. Gminna Biblioteka Publicvzna obsługiwała 14 punktów bibliotecznych w następujących miejscowościach: Szoniec, Swojęcin, Przeradz Mały, Przeradz Wielki, Elżbiecin, Boguszewiec, Jonne, Chromakowo, Seroki, Pietrzyk, Zimolza, Siemcichy. Filia Biblioteczna w Chraponi obsługiwała punkt biblioteczny w Dębówce. Od 1 lipca 1990 roku uległy likwidacji wszystkie punkty biblioteczne, ponieważ taka była decyzja władz samorządowych. Od 2002 roku Filia Biblioteczna w Chraponi jest zawieszona w działalności. W 1987 roku biblioteka została przeniesiona do nowo wybudowanego budynku Domu Strażaka, gdzie obecnie się znajduje. Warunki lokalowe uległy znacznej poprawie. Obecnie stan lokalu umożliwia miła i przyjemną pracę nie tylko pracownikom biblioteki, ale głównie czytelnikom. Z biblioteki, z wypożyczalni, czytelni i czytelni internetowej mogą korzystać wszyscy obywatele. Korzystanie jest bezpłatne.
Kronika
Pracownicy biblioteki od roku 1976 prowadzą Kronikę na podstawie wycinków prasowych terenu Gminy Lutocin. Lutocin jako wieś ma swoją monografię w postaci książki. Książka „Wieś Lutocin (1372-1864)”- wydana na zlecenie i ze środków finansowych Gminnej Biblioteki Publicznej w Lutocinie. To pierwsza monografia historyczna wsi Lutocin. Wsi, a jednocześnie parafii, bowiem od początków osadnictwa na tym terenie, aż po czasy dzisiejsze, Lutocin pozostaje siedzibą parafii. Autor Janusz Jankiewicz, mieszkaniec Lutocina, jak sam pisze, próbuje zrekonstruować dzieje wsi i okolic, od początków zasiedlania tych ziem, aż do powstania styczniowego. Niewielkich rozmiarów książka obejmuje wymienione w tytule lata 1372-1864. Zapalony historyk i regionalista zaczął więc odwiedzać miejscową bibliotekę i studiować dostępne w czytelni ogólne podręczniki historyczne i te opisujące okolice Lutocina. Jego pasję i zainteresowanie regionem podziela GBP w Lutocinie, gdzie pracownicy od kilku lat gromadzą wycinki prasowe z informacjami o Lutocinie. Autor opisuje w książce geografie terenu, próbuje wyjaśnić znaczenie nazwy Lutocin, podając powszechną opinię o istnieniu proboszcza i właściciela wsi Stanisława Lutockiego. Wywodzi też nazwę od słów „luty”, czyli srogi, okrutny, jak również od łacińskiego słowa „lutosus” oznaczającego błoto. Tereny bowiem otaczające wieś po dzień dzisiejszy składają się z mokradeł i bagien. Powołując się na źródła ukazuje początki zasiedlania ziem okalających Lutocin, wspominając o znaleziskach pochodzących z epoki neolitycznej czy z okresu II epoki brązu, odkrytych w okolicach jego rodzinnej wsi. Kreśli historię Mazowsza za panowania Piastów, zwraca szczególną uwagę na erygowanie parafii w Lutocinie, sytuację miejscowości w średniowieczu, gdy Lutocin wraz z terenami między górną Skrwą i Wkrą znalazł się w zagrożeniu Zakonu Krzyżackiego. Z kart książki dowiadujemy się, że w XVIIw.powiat sierpecki, do którego wówczas należał Lutocin, przeżył najazd szwedzki, czytamy także o przemarszu przez Lutocin oddziałów Padlewskiego w marcu 1863r. Historia miejscowości kończy się na roku 1864. Książka posiada ogromna wartość zarówno dla samego autora, jak również dla samych mieszkańców Lutocina. Nie było bowiem dotąd dzieła, które opisywałoby historiię wsi. Książka ma wielką wartość informacyjną. Pomysł napisania monografii poparła Gminna Biblioteka Publiczna w Lutocinie. To właśnie biblioteka przeznaczyła fundusze na wydanie 300 egzemplarzy książki „Wieś Lutocin (1372-1864)” Część wydanych egzemplarzy wysłano do kilkunastu bibliotek w całym kraju, m.in. jako egzemplarz obowiązkowy do Biblioteki Narodowej w Warszawie, do Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie oraz bibliotek uniwersyteckich. Jeden egzemplarz podarowano Marszałkowi Województwa Mazowieckiego.
Biblioteka
Biblioteka (od greckiego βιβλιοθήκη bibliotheke; βιβλίον biblion – książka) – instytucja kultury, która gromadzi, przechowuje i udostępnia materiały biblioteczne oraz informuje o materiałach bibliotecznych (swoich i obcych). W innym znaczeniu jest to też nazwa samego budynku, pomieszczenia lub mebla zawierającego zbiory biblioteczne. Materiały biblioteczne to zbiór książek oraz innych materiałów źródłowych. Klasyczne zbiory biblioteczne są mocno związane z nośnikami fizycznymi. Biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego.
Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej. Zbiory biblioteczne W bibliotekach gromadzone są dzieła zwielokrotnione dowolną techniką w celu rozpowszechnienia, a w szczególności:
• piśmiennicze, jak: o książki, o broszury, o gazety, o czasopisma i inne wydawnictwa ciągłe,
• audiowizualne utrwalające dźwięk, obraz lub obraz i dźwięk, jak: o płyty, o kasety,
• oprogramowanie komputerowe.
Materiał biblioteczny ułożony jest według klasyfikacji bibliotecznej lub tzw. sygnatur ("numerus currens"). W niektórych bibliotekach część zbiorów jest wyłączona z publicznego dostępu i materiały stamtąd jest wyszukiwany przez personel biblioteki po złożeniu zamówienia. Oprócz samych zbiorów często równie istotnym źródłem informacji są ich katalogi. Pierwotnie funkcję biblioteki pełniły przy okazji archiwa zawierające głównie korespondencję, zapiski transakcji i inwentarze.
Podstawowe zadania biblioteki
• Gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych;
• Obsługa użytkowników, przede wszystkim: o udostępnianie zbiorów, o prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej,
• prowadzenie działalności bibliograficznej,
Zadania biblioteki publicznej
1. zaspokajanie potrzeb czytelniczych, informacyjnych= „ nie wiesz? Zapytaj w bibliotece”
2. upowszechnienie czytelnictwa
3. kształtowanie kultury czytelniczej- co warto czytać?, jak poszukiwać?, jak czytać z korzyścią?
4. organizowanie form pracy kulturalnej, rozrywki i rekreacji
5. popularyzacja zbiorów i usług w środowisku- stosowanie marketingu, promowanie swego działania
